دکتر محمد امیدی در رابطه با شاخص های انتخاب یک رئیس جمهور اصلح ، دو شاخص کلی الف ) شاخص های رییس جمهور مناسب برای علاج مشکلات مزمن کشور: ب) پیامدهای عدم انتخاب هوشمندانه و اصلح:را مطرح نمودند.
الف) شاخص های رییس جمهور مناسب برای علاج مشکلات مزمن کشور:
1- برخورداری از حکمت تدبیر و برنامه و کفایت مدیریت
2- برخورداری از روحیه شجاعت و مقاومت در برابر دشمن
3- برخورداری از امتیازات رییس جمهورهای قبلی و نداشتن ضعف های آن ها
4- پایبندی به منافع ملی به جای منافع گروهی و شخصی
5- پایبندی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
6- وفاداری به گفتمان ولایت فقیه، بدین معنی که گفتمان او در امتداد گفتمان رهبری باشد نه در عرض آن
7- با ایمان باشد، اگر مومن نباشد کشور را می فروشد و خسارت وارد می کند.
8- عدالت خواهی، عدالت محوری، فساد ستیزی و مقابله با تبعیض ها و رانت ها
9- عملکرد و رویکردهای گذشته او نشان دهنده مدیریت مومنانه و همراه با تدبیر و حکمت و روحیه جهادی او باشد.
10- اعتقاد راسخ به ظرفیت های فراوان داخلی داشته باشد نه این که همه مسایل کشور را به مذاکره با غرب گره بزند.
11- ضمن آگاهی از مشکلات مردم، ساده زیست بوده و از اشرافی گری اجتناب نماید.
12- اهتمام به رفع تبعیض در تمام جغرافیای کشور داشته باشد.
13- نسبت به ارزش ها، آرمان ها و اهداف انقلاب، ایمان داشته باشد.
14- مبارزه واقعی با فساد، فقر و عوامل فقر در رأس برنامه های او باشد.
15- هیچ گونه نرمشی در مقابل آمریکا و دخالت دولت های غربی نداشته باشد.
16- نسبت به اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی، اهتمام جدی داشته باشد.
17- برای پیشرفت کشور در عرصه های مادی و معنوی اهتمام جدی داشته باشد.
18- انسانی شایسته، وارسته، با عزم راسخ، مومن، انقلابی و با همت جهادی باشد.
ب) پیامدهای عدم انتخاب هوشمندانه و اصلح:
1- تشدید مشکلات اقتصادی و تاثیر منفی مستقیم بر معیشت مردم
2- بروز و گسترش فساد اقتصادی و اداری در بدنه مدیریتی و اجرایی کشور
3- تعطیلی مراکز تولید و افزایش بیکاری در کشور
4- تشدید آسیب های فرهنگی و اجتماعی
5- کاهش سرمایه اجتماعی و ایجاد شکاف میان مردم و نظام، در نتیجه فراهم کردن زمینه برای دخالت بیگانگان و دشمنان در کشور
6- تهدید دستاوردهای نظام در حوزه های مختلف
7- عدم استفاده از ظرفیت عظیم تعامل میان قوای سه گانه در جهت پیشرفت و بالندگی کشور
8- هدر رفتن استعدادها، ظرفیت ها و امکانات کشور، به جای استفاده از آن ها در راستای پیشرفت کشور
9- ایجاد حواشی مختلف عمدتا" سیاسی برای نظام و تضعیف اخلاق سیاسی
10- به حاشیه رفتن اهداف متعالی نظام در ابعاد منطقه ای و جهانی
11- تحت الشعاع قرار گرفتن و تضعیف دستاوردهای برجسته محور مقاومت
12- عدم استفاده مناسب از ظرفیت همکاری های منطقه ای و جهانی
13- هدر رفت منابع، انرژی و زمان در مسیر انتخاب های نادرست در سیاست خارجی
14- عدم استفاده درست از ظرفیت های فرهنگی، تاریخی و تمدنی جمهوری اسلامی ایران در منطقه
